وقتی سکوت گوشهایتان را کر میکند؛ نگاهی به ساکتترین اتاق جهان
اگه به مدت طولانی در این اتاق باشین، صدای تپشهای آروم قلب خود رو خواهید شنید. صداها در گوشتون بسیار بلند هستن. وقتی حرکت میکنین، استخونهای شما صدای غیرقابل تحملی ایجاد می کنن.
شما در ساکتترین اتاق جهان حتی نمیتونید تعادل خود رو حفظ کنین. به این خاطر که نبود وجود هرگونه پژواکی قدرت تشخیص فضا و محیط رو از شما سلب میکنه.
ساکتترین اتاق جهان در دفتر مرکزی مایکروسافت در رِدموند در ایالت واشنگتن آمریکا قرار داره.
همه صداها از دنیای بیرون مسدود شدهان و هر صدایی که در داخل ایجاد میشه به سرعت خاموش میشه.
این اتاق «بی درخشش» اسمشه، یعنی هیچ صدا و درخشش صوتی در اون صورت نمیگیرد. طوری که حتی دست زدن معمولی میتونه صدای ناهنجار و آزاردهنده تولید کنه.
صدایی که در مورد اتاق پخش میشه بسیار پایینه طوری که به پایینترین آستانه شنوایی میرسد که ریاضیدانها اونو زیر صوت مینامند. اینجا مرحلهایه که پس از اون صدا به طور کامل از بین میرود و غیاب صدا رو تماشاگر هستیم.
این اتاق، ساکتترین مکان دنیاس.
سکوت کر کننده
این اتاق یه جور تجربه حسی عجیب ایجاد میکنه.
هاندراج گوپال، دانشمند صدا و سخن و طراح اصلی اتاق بیدرخشش شرکت مایکروسافت در این رابطه گفته:
«به محض اینکه کسی وارد اتاق میشه، احساسی ناملموس و غریب به اون دست میدهد که نمیتوان به سخن اونو توصیف کرد.
خیلی از افراد غیاب صدا رو کر کننده تعریف میکنن، احساسی مثل این که انگار گوشها پر شدهان یا چیزی در سرشون زنگ میزند.
در این اتاق ضعیفترین صداها هم به گوش میرسند چون هیچ نویزی وجود نداره. وقتی شما سر خود رو میچرخونید، میتونید حتی صدای این چرخش رو هم بشنوین. کسی که در این اتاق حاضره صدای نفسهای خود رو به طور غیرعادی بلند و روشن میشنود.»
گوپال هم اینکه توضیح میدهد:
«در دنیای واقعی گوشهای ما به سطوح مشخصی از صدا حساسه بخاطر این در بیشتر مواقع مقداری فشار هوا در بخش داخلی گوش هست.
اما پس از ورود به اتاق بیدرخشش، این فشار هوا به کلی از بین میرود به این خاطر که هیچگونه درخشش صوتی از دیواره های دور و بر وجود نداره.
این حس، تجربهای منحصربهفرد و تازهای رو واسه فرد رقم میزند.»
پیاز بتنی
واسه رسیدن به این درجه از سکوت و بیپژواکی، این اتاق مثل ساختار پیاز طراحی شده تا اونو از بقیه بخشهای ساختمون و جهان دور و بر جدا کنه.
اتاق بیدرخشش مایکروسافت از ۶ لایه بتن و استیل ساخته شده و تقریبا هیچ ارتباطی با ساختمونهای دور و بر نداره چون در بالای ردیفی از فنرهای محرک لرزان قرار داره.
در فضای داخلی، تیغه های فایبرگلسی روی زمین، سقف و دیواره ها تعبیه شدهان تا امواج صوتی رو قبل از این که به داخل اتاق راه پیدا کنن، بشکنن.
کف زمین به طور جدا از هم دارای شبکهای از کابلهای جذب صداست.
به گفته گوپال، طراحی، برنامهریزی و ساخت این اتاق حدود یه سال و نیم به طول رسید.
ایشون در این مورد توضیح میدهد:
«من بدنبال مکانی بودم که اندازه نویزهای صوتی داخل ساختمون در اون بسیار ضعیف باشه. هم اینکه من باید این اتاق رو در داخل ساختمون مایکروسافت طراحی میکردم. از این رو ۶ طبقه به زیر زمین رفتیم. ما مجبور بودیم ۱۲ اتاق بتنی مخصوص در این زیرزمین بسازیم تا همه صداهای اضافی رو مسدود کنن.
بیشتر دقیق شدن و فوکوس کردن وتوجه ما روی جزئیات ریزی بود که میتونست صداها رو از بیرون به سمت داخل هدایت کنه، مثل صدای لولههای آب پاش خودکار، سنسورهای ضدحریق و سیستم تهویه هوا. هم اینکه داکتها هم با متریالهای جذب صدا ساخته میشدن.
نتیجه پایانی این کار چی بود؟ اندازه نویزی که در داخل این اتاق هست -۲۰٫۳dBAه. یعنی نویز گسترده در اتاق بیدرخشش ۲۰٫۳ دسیبل زیر آستانه شنوایی انسانه.
واسه درک درست این عدد کافیه بدونین ضعیفترین صدایی که میتوان تو یه اتاق تاریک شنید، تنفس آروم با اندازه ۱۰ دسیبلیه.»
چراغ خاموش
اتاق بیدرخشش مایکروسافت الان در گینس به عنوان ساکتترین مکان جهان اسمش به ثبت رسیده.
بد نیس بدونین این عنوان در سال ۲۰۱۵ به Orfield Labs در مینهپولیس تعلق داشت. برخلاف مایکروسافت، بازدید از این اتاق واسه عموم آزاده و الان یکی از جاذبههای گردشگری این منطقه بشمار میرود.
استیو اورفیلد در مورد این اتاق گفته، «ما هر هفته هزاران درخواست از سراسر جهان واسه بازدید از این اتاق داریم. تجربه بی صدایی یه تجربه به طور کامل جسمانیه و چیزی واسه آموزش یا ایجاد باور خاص نداره.»
استیو اورفیلد کسیه که آزمایشگاه اختصاصی خود و اتاق بیدرخشش رو در ساختمانی ساخته که وقتی «استودیو ۸۰» بود – استودیوی ضبط بازسازی شدهای که هنرمندان بزرگی مثل باب دیلن، پرینس و کت استیونس اهنگهای خود رو در اون ضبط کردهان.
به گفته اورفیلد، تجربه سکوت کرکننده در این اتاق به این بستگی داره که فرد قبل از ورود به این اتاق در چه محلی حضور داشته.
کسایی که از محیطهای خیلی شلوغ و پر سر و صدا وارد این اتاق میشن، کمتر میتونن این اندازه از سکوت رو بفهمن در نتیجه تجربه عجیبتری رو پشت سر می ذارن.
البته این حس به سن افراد هم مربوطه. هر چی فرد پیرتر باشه کمتر میتونه با فضا خودشو تطبیق بده و در نتیجه سکوت بیشتری رو تجربه می کنه.
اونم اینکه به بازدیدکنندها پیشنهاد میکنه، چراغها رو خاموش کنن. یه اتاق به طور کامل ساکت و تاریک باعث میشه بیشتر مردم تعادل خود رو از دست بدن.
اتاق بیدرخشش چه کاربردی داره؟
این اتاق در واقع واسه تست اجناس جورواجور طراحی شده.
محققان واسه اندازهگیری نویزها و صداهایی که از اجناس جور واجور تولید میشن از اینجور اتاقی واسه آزمایشهای خود استفاده میکنن تا پشتوانه علمی دقیق و قابلاعتمادی داشته باشه.
مایکروسافت از این اتاق واسه لوازم صوتی مثل میکروفونها، گیرندهها، هدفونها و بلندگوها یا واسه تحلیل صداهای تق و وزوز کردن کالاهایی مثل کیبورد، موس و فن و ماژولهای نوری پنلهای لمسی و نمایشگرها استفاده میکنه.
از جمله کالاهایی که از این اتاق رد شده و صلاحیتشان تایید شده میتوان به سرفسهای مایکروسافت، کنسولهای بازی اکسباکس و عینکهای واقعیت مجازی هولولنز اشاره کرد.
از اونجا که آزمایشگاه اورفیلد تنها اتاق بیدرخشش معتبر در سراسر آمریکاست، اجناس جور واجورتر در بخشهای کاری متفاوتی در اون آزمایش میشن. از جمله میتوان به دریچههای قلب، وسایل کمکی شنوایی، قطعات خودرو، دستگاههای آپنه خواب و … اشاره کرد.
در آخر هم اشاره کنیم، طولانیترین وقتی که یه نفر تونسته در اتاق بیدرخشش بمونه، ۵۵ دقیقه بوده.
این در حالیه که بعضی تا نیم ساعت میتونن بمونن اما عدهای در همون ثانیههای اول طاقتشون طاق شده و از اتاق بیرون میآیند.