تحقیق درباره کودکان مبتلا به ADHD و الکتروآنسفالوگرافیک
کودکان پرورشگاهی معمولاً بیش فعال بوده و میدان توجه محدودتری دارند. این علائم از محرومیت هیجانی طولانی ناشی شده و با رفع عوامل محرومیتی، مثل انتقال به خانه والدین خوانده و پذیرفته شدن به عنوان فرزند از بین می‌روند. حوادث استرس آمیز روانی، اختلال در تعادل خانوادگی، یا سایر عوامل اضطراب انگیز در شروع و دوام این اختلال سهیم هستند. عوامل زمینه ساز ممکن است مشتمل بر مزاج کودک، عوامل ژنتیک خانوادگی و توقعات جامعه برای رعایت رفتار یا عملکرد معمول و پذیرفته شده باشد. وضع اجتماعی اقتصادی به نظر می‌رسد که عامل زمینه ساز بوده باشد[51].
Widget not in any sidebars
1-7-14-8- تشخیص
نشانه اصلی بیش فعالی باید پزشک را به احتمال وجود ADHD آگاه سازد. سابقه مفصل پره ناتال و الگوهای رشد اوایل کودکی بعلاوه مشاهده مستقیم معمولاً وجود فعالیت حرکتی مفرط را نشان می‌دهد. بیش فعالی ممکن است در بعضی موقعیت‌ها ( مثلاً در مدرسه) مشاهده شده و در موقعیت‌های دیگر ( مثلاً موقع تماشای تلویزیون) دیده نشود و ممکن است در موقعیت‌های سازمان یافته کمتر آشکار شده و در موقعیت‌های سازمان نایافته بارزتر باشد. مع هذا، این بیش فعالی نباید به یک تظاهر کوتاه و منفرد و موقتی رفتار در شرایط استرس آمیز محدود باشد و بایستی مدتی طولانی دوام بیاورد.سایر خصوصیات مشخص کننده این اختلاط عبارتند از محدودیت میدان توجه و حواس پرتی سریع. در مدرسه این کودکان قادر به انجام دستورالعمل‌ها نبوده و نیازمند توجه بیشتری از جانب معلمین هستند. در خانه، خواسته‌های والدین خود را به طور کامل انجام نمی‌دهند. این کودکان تکانشی عمل نمی‌کنند، دچار بی ثباتی هیجانی بوده و تحریک پذیر و انفجاری هستند.
کودکانی که بیش فعالی، ویژگی عمده آن‌هاست بیشتر برای درمان ارجاع می‌شوند تا کودکانی که علائم اولیه آنها نقص توجه است. کودکانی که به نوع عمدتاً بیش فعال- تکانشگر ADHD تعلق دارند احتمال بیشتری هست که تشخیص ثابتی با گذشت زمان داشته باشند و نیز احتمال بیشتری هست که در مقایسه با کودکان مبتلا به نوع عمدتاً بی توجه ADHD به طور همزمان دچار اختلال سلوک باشند. اختلالات مربوط به خواندن، ریاضیات، زبان و هماهنگی حرکتی ممکن است همراه با ADHD مشاهده شود. سابقه اهمیت خاصی دارد، چون ممکن است نشانه‌هایی از عوامل قبل از تولد ( از جمله ژنتیک ) هنگام تولد، و پس از تولد که احتمالاً در ساختمان یا کارکرد سلسله اعصاب مرکزی تاثیر گذاشته اند به دست دهد. سرعت رشد و انحرافات مربوط به رشد و واکنش‌های والدین به اختلالات رفتاری مهم و استرس آمیز باید مورد توجه قرار گیرد، چون ممکن است به تعیین میزان سهم والدین در پیدایش بی کفایتی عملکرد کودکان، یا نحوه واکنش آنها کمک نماید.
سابقه تحصیلی و گزارش معلمین از این جهت مهم است که به کمک آن می‌توان تعیین کرد که مسائل کودکان در یادگیری و رفتار کودک در مدرسه عمدتاً ناشی از مسائل نگرشی یا تکاملی آن‌هاست یا حاصل خود انگاره ضعیف ناشی از احساس بی کفایتی آن‌هاست.
این اطلاعات همچنین آشکار می‌سازد که نحوه برخورد کودک با این مشکلات چگونه بوده است. نحوه روابط با خواهر و برادرها، همسالان و افراد بالغ و فعالیت‌های آزاد و سازمان یافته، سرنخ‌های تشخیصی با ارزشی نسبت به وجود اختلال بیش فعالی ( همراه با ) کمبود توجه و شناخت عوارض اختلال به دست می‌دهد.
معاینه وضعیت روانی ممکن است افسردگی ثانوی خلق را نشان دهد، اما اختلال تفکر، نقص واقعیت سنجی یا عاطفه نامتناسب را نشان نمی‌دهد، ممکن است حواس پرتی شدید، تکرار یا درجا زدن و طرز تفکر غیر انتزاعی و بدون قوه تخیل وجود داشته باشد. ممکن است شواهدی از مسائل دیداری- ادراکی، شنیداری- ادراکی زبان یا شناخت وجود داشته باشد ندرتاً شواهدی از یک اضطراب اساسی، نافذ و متکی بر عوامل ارگانیک وجود دارد که، غالباً پیکری نامیده می‌شود.
معاینه عصبی ممکن است نشانگر عدم تکامل یا نقص دیداری، حرکتی، ادراکی یا تفکیک شنیداری در غیاب نشانه‌های آشکار اختلالات حدت بینائی یا شنوائی باشد. کودکان مبتلا ممکن است مسائلی در هماهنگی حرکتی، و کپی کردن تصاویر متناسب با سن، حرکات متناوب سریع، تفکیک راست چپ، تسلط برابر دو دست، عدم تقارن رفلکسی، و انواعی از نشانه‌های عصبی غیر موضعی خفیف ( نشانه‌های ملایم ) را نشان دهند.
برای شناسایی کودکانی که دشارژهای همزمان دو طرفه مکرر نشان می‌دهند که منجر به حملات کوتاه ابسنس می‌شود الکتروآنسفالو گرافی ضروری است. چنین کودکانی ممکن در مدرسه علی رغم ناکامی محض از خود بیش فعالی نشان دهند. کودک مبتلا به کانون صرعی لوب تمپورال شناخته نشده ممکن است اختلال رفتاری ثانویه نشان دهد، در چنین مواردی معمولاً چند خصوصیات ADHD وجود دارد. شناخت کانون صرعی مستلزم الکتروانسفالوگرافی در حالت خواب آلودگی و خواب است[52].
1-7-14-9- ویژگی‌های بالینی
شروع اختلال ممکن است در شیرخوارگی بوده باشد چنین شیرخوارانی نسبت به محرک‌ها بسیار حساس‌اند و تحت تاثیر سر و صدا، نور، تغییرات درجه حرارت، یا سایر تغییرات محیطی دچار آشفتگی می‌گردند.
گاهی نیز برعکس، چنین بچه‌هایی شل و بی حال هستند، اکثر اوقات می‌خوابند، و به نظر می‌رسد که در ماه اول زندگی رشد آهسته‌ای دارند و هرچند در مورد این بچه‌های شیرخوار پرتحرک بودن، کم خوابی و زیاد گریه کردن معمول تر است. کودکان مبتلا به ADHD بسیار کمتر از کودکان معمولی احتمال دارد
که با برقراری محدودیت‌های اجتماعی در محیط از فعالیت جابه جایی خود بکاهند.
در مدرسه، کودکان ADHD ممکن است به سرعت پاسخ به سوالات امتحانی را شروع کرده اما پس از جواب دادن یکی دو سوال دست از فعالیت بردارند. ممکن است نتوانند منتظر نوبت خود شوند و بخواهند به جای هرکس دیگر جواب بدهند، در خانه نیز خاموش کردن آنها برای چند لحظه، بسیار دشوار است.
چنین کودکانی غالباً تحریک پذیر یا انفجاری هستند. این تحریک پذیری را ممکن است محرک بی اهمیتی که موجب سردرگمی و ترس آنها شده است به وجود آورد. اغلب از نظر هیجانی بی ثبات بوده و به آسانی گریه و یا خنده سر می‌دهند و خلق و عملکرد آنها نیز متغیر و غیر منتظره است. رفتار خلق الساعه و ناتوانی برای به تعویق انداختن رضایت از خصوصیات آنها است و غالباً مستعد حادثه هستند.
مسائل هیجانی همزمان شایع است. این واقعیت که سایر کودکان این رفتارها را ترک گفته و کودکان مبتلا به ADHD در همان موقع و به همان سرعت آنها را ترک نمی‌گویند، ممکن است به عدم رضایت و فشار آوردن افراد بالغ بر آنها منجر شود، برداشت منفی از خود و خصومت واکنشی این کودکان با وقوف آنها به ناراحتی درونی خویش بدتر می‌شود.
خصوصیاتی که بیش از همه مشاهده می‌گردد، به ترتیب شیوع عبارتنداز: بیش فعالی، اختلال حرکتی- ادراکی، بی ثباتی هیجانی، نقص هماهنگی کلی، نقص توجه ( محدودیت میدان توجه، حواس پرتی، تکرار و درجا زدن، ناتوانی در تکمیل کارها، بی توجهی، ضعف تمرکز) تکانشگری ( اقدام قبل از اندیشیدن، تغییرات ناگهانی فعالیت، فقدان سازمان، بی قراری و ازجا پریدن در کلاس درس) اختلال حافظه و تفکر، ناتوانی‌های خاص یادگیری، اختلال تکلم و شنوایی، و نشانه‌های عصبی مبهم و بی نظمی‌های الکتروآنسفالوگرافیک. تقریباً 75 درصد کودکان مبتلا به ADHD نشانه‌های رفتار پرخاشگری و نافرمانی را به طور نسبتاً ثابتی نشان می‌دهند. اما در حالی که نافرمانی و پرخاشگری به طور کلی با روابط معیوب خانوادگی مربوط است، بیش فعالی با اختلال عملکرد در آزمون‌های شناختی مستلزم تمرکز رابطه‌ی نزدیک تری دارد. در چند مطالعه بیان شده است که چندین نفر از بستگان کودکان بیش فعال خصوصیات شخصیت ضد اجتماعی نشان داده اند.
مسائل تحصیلی، هم در زمینه یادگیری و هم در زمینه رفتاری، شایع هستند. این مسائل گاهی از اختلالات خاص یادگیری یا زبان که مربوط به رشد هستند، یا از حواس پرتی کودک و توجه نوسان دار که موجب کندی فراگیری، ذخیره سازی و ابراز معلومات می‌گردد ناشی می‌شوند این مسائل، بخصوص هنگام آزمون‌های گروهی، خود را نشان می‌دهند.
واکنش نامطلوب کارکنان مدرسه با رفتارهای ویژه‌ی ADHD و پایین بودن عزت نفس به علت احساس بی کفایتی، ممکن است با اشارات ناخوشایند به همسالان همراه شده و مدرسه را جای شکستی ناخوشایند برای این کودکان سازد، این امر، به نوبه‌ی خود ممکن است موجب کنش نمایی، رفتار ضد اجتماعی و خود شکنی و خود کیفردهی گردد[52].
1-7-14-10- آسیب شناس و بررسی ازمایشگاهی
هیچ یافته آزمایشگاهی اختصاصی تشخیصی گذار برای اختلال بیش فعالی / کمبود توجه نیست. چندین معیار آزمایشگاهی در کودکان بیش فعال غالباً نتایج غیر عادی غیر اختصاصی بدست می‌دهند. نظیر الگوی نارس و آشفته در EEG و کاهش جریان خون مغزی در ناحیه پیشانی در توموگرافی نشر پوزیترون.
آزمون‌های شناختی مفید برای تائید بی توجهی و تکانشگری کودک مشتمل است برای انجام تکلیف مستمر، که در آن از کودک خواسته می‌شود هر بار که زنجیره مشخصی از حروف یا ارقام روی تابلو روشن می‌شود دکمه‌ای را فشار دهد. کودکانی که توجه ضعیف دارند اشتباه حذفی مرتکب می‌شوند. یعنی، از فشار دادن دکمه موقع ظاهر شدن زنجیره در می‌مانند. تکانشگری با اشتباه ارتکابی نشان می‌دهند که در آن حتی وقتی زنجیره مطلوب هنوز روی صفحه ظاهر نشده است کودک نمی‌تواند در مقابل وسوسه فشردن دکمه مقاومت کند[52].
Widget not in any sidebars
1-7-14-8- تشخیص
نشانه اصلی بیش فعالی باید پزشک را به احتمال وجود ADHD آگاه سازد. سابقه مفصل پره ناتال و الگوهای رشد اوایل کودکی بعلاوه مشاهده مستقیم معمولاً وجود فعالیت حرکتی مفرط را نشان می‌دهد. بیش فعالی ممکن است در بعضی موقعیت‌ها ( مثلاً در مدرسه) مشاهده شده و در موقعیت‌های دیگر ( مثلاً موقع تماشای تلویزیون) دیده نشود و ممکن است در موقعیت‌های سازمان یافته کمتر آشکار شده و در موقعیت‌های سازمان نایافته بارزتر باشد. مع هذا، این بیش فعالی نباید به یک تظاهر کوتاه و منفرد و موقتی رفتار در شرایط استرس آمیز محدود باشد و بایستی مدتی طولانی دوام بیاورد.سایر خصوصیات مشخص کننده این اختلاط عبارتند از محدودیت میدان توجه و حواس پرتی سریع. در مدرسه این کودکان قادر به انجام دستورالعمل‌ها نبوده و نیازمند توجه بیشتری از جانب معلمین هستند. در خانه، خواسته‌های والدین خود را به طور کامل انجام نمی‌دهند. این کودکان تکانشی عمل نمی‌کنند، دچار بی ثباتی هیجانی بوده و تحریک پذیر و انفجاری هستند.
کودکانی که بیش فعالی، ویژگی عمده آن‌هاست بیشتر برای درمان ارجاع می‌شوند تا کودکانی که علائم اولیه آنها نقص توجه است. کودکانی که به نوع عمدتاً بیش فعال- تکانشگر ADHD تعلق دارند احتمال بیشتری هست که تشخیص ثابتی با گذشت زمان داشته باشند و نیز احتمال بیشتری هست که در مقایسه با کودکان مبتلا به نوع عمدتاً بی توجه ADHD به طور همزمان دچار اختلال سلوک باشند. اختلالات مربوط به خواندن، ریاضیات، زبان و هماهنگی حرکتی ممکن است همراه با ADHD مشاهده شود. سابقه اهمیت خاصی دارد، چون ممکن است نشانه‌هایی از عوامل قبل از تولد ( از جمله ژنتیک ) هنگام تولد، و پس از تولد که احتمالاً در ساختمان یا کارکرد سلسله اعصاب مرکزی تاثیر گذاشته اند به دست دهد. سرعت رشد و انحرافات مربوط به رشد و واکنش‌های والدین به اختلالات رفتاری مهم و استرس آمیز باید مورد توجه قرار گیرد، چون ممکن است به تعیین میزان سهم والدین در پیدایش بی کفایتی عملکرد کودکان، یا نحوه واکنش آنها کمک نماید.
سابقه تحصیلی و گزارش معلمین از این جهت مهم است که به کمک آن می‌توان تعیین کرد که مسائل کودکان در یادگیری و رفتار کودک در مدرسه عمدتاً ناشی از مسائل نگرشی یا تکاملی آن‌هاست یا حاصل خود انگاره ضعیف ناشی از احساس بی کفایتی آن‌هاست.
این اطلاعات همچنین آشکار می‌سازد که نحوه برخورد کودک با این مشکلات چگونه بوده است. نحوه روابط با خواهر و برادرها، همسالان و افراد بالغ و فعالیت‌های آزاد و سازمان یافته، سرنخ‌های تشخیصی با ارزشی نسبت به وجود اختلال بیش فعالی ( همراه با ) کمبود توجه و شناخت عوارض اختلال به دست می‌دهد.
معاینه وضعیت روانی ممکن است افسردگی ثانوی خلق را نشان دهد، اما اختلال تفکر، نقص واقعیت سنجی یا عاطفه نامتناسب را نشان نمی‌دهد، ممکن است حواس پرتی شدید، تکرار یا درجا زدن و طرز تفکر غیر انتزاعی و بدون قوه تخیل وجود داشته باشد. ممکن است شواهدی از مسائل دیداری- ادراکی، شنیداری- ادراکی زبان یا شناخت وجود داشته باشد ندرتاً شواهدی از یک اضطراب اساسی، نافذ و متکی بر عوامل ارگانیک وجود دارد که، غالباً پیکری نامیده می‌شود.
معاینه عصبی ممکن است نشانگر عدم تکامل یا نقص دیداری، حرکتی، ادراکی یا تفکیک شنیداری در غیاب نشانه‌های آشکار اختلالات حدت بینائی یا شنوائی باشد. کودکان مبتلا ممکن است مسائلی در هماهنگی حرکتی، و کپی کردن تصاویر متناسب با سن، حرکات متناوب سریع، تفکیک راست چپ، تسلط برابر دو دست، عدم تقارن رفلکسی، و انواعی از نشانه‌های عصبی غیر موضعی خفیف ( نشانه‌های ملایم ) را نشان دهند.
برای شناسایی کودکانی که دشارژهای همزمان دو طرفه مکرر نشان می‌دهند که منجر به حملات کوتاه ابسنس می‌شود الکتروآنسفالو گرافی ضروری است. چنین کودکانی ممکن در مدرسه علی رغم ناکامی محض از خود بیش فعالی نشان دهند. کودک مبتلا به کانون صرعی لوب تمپورال شناخته نشده ممکن است اختلال رفتاری ثانویه نشان دهد، در چنین مواردی معمولاً چند خصوصیات ADHD وجود دارد. شناخت کانون صرعی مستلزم الکتروانسفالوگرافی در حالت خواب آلودگی و خواب است[52].
1-7-14-9- ویژگی‌های بالینی
شروع اختلال ممکن است در شیرخوارگی بوده باشد چنین شیرخوارانی نسبت به محرک‌ها بسیار حساس‌اند و تحت تاثیر سر و صدا، نور، تغییرات درجه حرارت، یا سایر تغییرات محیطی دچار آشفتگی می‌گردند.
گاهی نیز برعکس، چنین بچه‌هایی شل و بی حال هستند، اکثر اوقات می‌خوابند، و به نظر می‌رسد که در ماه اول زندگی رشد آهسته‌ای دارند و هرچند در مورد این بچه‌های شیرخوار پرتحرک بودن، کم خوابی و زیاد گریه کردن معمول تر است. کودکان مبتلا به ADHD بسیار کمتر از کودکان معمولی احتمال دارد
که با برقراری محدودیت‌های اجتماعی در محیط از فعالیت جابه جایی خود بکاهند.
در مدرسه، کودکان ADHD ممکن است به سرعت پاسخ به سوالات امتحانی را شروع کرده اما پس از جواب دادن یکی دو سوال دست از فعالیت بردارند. ممکن است نتوانند منتظر نوبت خود شوند و بخواهند به جای هرکس دیگر جواب بدهند، در خانه نیز خاموش کردن آنها برای چند لحظه، بسیار دشوار است.
چنین کودکانی غالباً تحریک پذیر یا انفجاری هستند. این تحریک پذیری را ممکن است محرک بی اهمیتی که موجب سردرگمی و ترس آنها شده است به وجود آورد. اغلب از نظر هیجانی بی ثبات بوده و به آسانی گریه و یا خنده سر می‌دهند و خلق و عملکرد آنها نیز متغیر و غیر منتظره است. رفتار خلق الساعه و ناتوانی برای به تعویق انداختن رضایت از خصوصیات آنها است و غالباً مستعد حادثه هستند.
مسائل هیجانی همزمان شایع است. این واقعیت که سایر کودکان این رفتارها را ترک گفته و کودکان مبتلا به ADHD در همان موقع و به همان سرعت آنها را ترک نمی‌گویند، ممکن است به عدم رضایت و فشار آوردن افراد بالغ بر آنها منجر شود، برداشت منفی از خود و خصومت واکنشی این کودکان با وقوف آنها به ناراحتی درونی خویش بدتر می‌شود.
خصوصیاتی که بیش از همه مشاهده می‌گردد، به ترتیب شیوع عبارتنداز: بیش فعالی، اختلال حرکتی- ادراکی، بی ثباتی هیجانی، نقص هماهنگی کلی، نقص توجه ( محدودیت میدان توجه، حواس پرتی، تکرار و درجا زدن، ناتوانی در تکمیل کارها، بی توجهی، ضعف تمرکز) تکانشگری ( اقدام قبل از اندیشیدن، تغییرات ناگهانی فعالیت، فقدان سازمان، بی قراری و ازجا پریدن در کلاس درس) اختلال حافظه و تفکر، ناتوانی‌های خاص یادگیری، اختلال تکلم و شنوایی، و نشانه‌های عصبی مبهم و بی نظمی‌های الکتروآنسفالوگرافیک. تقریباً 75 درصد کودکان مبتلا به ADHD نشانه‌های رفتار پرخاشگری و نافرمانی را به طور نسبتاً ثابتی نشان می‌دهند. اما در حالی که نافرمانی و پرخاشگری به طور کلی با روابط معیوب خانوادگی مربوط است، بیش فعالی با اختلال عملکرد در آزمون‌های شناختی مستلزم تمرکز رابطه‌ی نزدیک تری دارد. در چند مطالعه بیان شده است که چندین نفر از بستگان کودکان بیش فعال خصوصیات شخصیت ضد اجتماعی نشان داده اند.
مسائل تحصیلی، هم در زمینه یادگیری و هم در زمینه رفتاری، شایع هستند. این مسائل گاهی از اختلالات خاص یادگیری یا زبان که مربوط به رشد هستند، یا از حواس پرتی کودک و توجه نوسان دار که موجب کندی فراگیری، ذخیره سازی و ابراز معلومات می‌گردد ناشی می‌شوند این مسائل، بخصوص هنگام آزمون‌های گروهی، خود را نشان می‌دهند.
واکنش نامطلوب کارکنان مدرسه با رفتارهای ویژه‌ی ADHD و پایین بودن عزت نفس به علت احساس بی کفایتی، ممکن است با اشارات ناخوشایند به همسالان همراه شده و مدرسه را جای شکستی ناخوشایند برای این کودکان سازد، این امر، به نوبه‌ی خود ممکن است موجب کنش نمایی، رفتار ضد اجتماعی و خود شکنی و خود کیفردهی گردد[52].
1-7-14-10- آسیب شناس و بررسی ازمایشگاهی
هیچ یافته آزمایشگاهی اختصاصی تشخیصی گذار برای اختلال بیش فعالی / کمبود توجه نیست. چندین معیار آزمایشگاهی در کودکان بیش فعال غالباً نتایج غیر عادی غیر اختصاصی بدست می‌دهند. نظیر الگوی نارس و آشفته در EEG و کاهش جریان خون مغزی در ناحیه پیشانی در توموگرافی نشر پوزیترون.
آزمون‌های شناختی مفید برای تائید بی توجهی و تکانشگری کودک مشتمل است برای انجام تکلیف مستمر، که در آن از کودک خواسته می‌شود هر بار که زنجیره مشخصی از حروف یا ارقام روی تابلو روشن می‌شود دکمه‌ای را فشار دهد. کودکانی که توجه ضعیف دارند اشتباه حذفی مرتکب می‌شوند. یعنی، از فشار دادن دکمه موقع ظاهر شدن زنجیره در می‌مانند. تکانشگری با اشتباه ارتکابی نشان می‌دهند که در آن حتی وقتی زنجیره مطلوب هنوز روی صفحه ظاهر نشده است کودک نمی‌تواند در مقابل وسوسه فشردن دکمه مقاومت کند[52].